Większość wniosków wizowych do Wielkiej Brytanii wiąże się z bardzo wysokimi opłatami. Opłaty urzędowe za wnioski o wizy małżeńskie i partnerskie, składane z terytorium Wielkiej Brytanii, wynoszą £1,258. Ponadto, dochodzi do tego opłata na dofinansowanie służby zdrowia, znana jako Immigration Health Surcharge (IHS), która wynosi £1,035 rocznie za osobę dorosłą lub £776 rocznie za dziecko.
W związku z tym, małżonek lub partner ubiegający się o wizę partnerską lub małżeńską z terytorium Wielkiej Brytanii, lub jej przedłużenie, musi wydać łącznie £3,845.50, aby uzyskać pozwolenie na pobyt na okres 2,5 roku.
W niektórych sytuacjach istnieje jednak możliwość uniknięcia tych opłat. Orzecznictwo sądowe stanowi, że pobieranie opłaty za wniosek wizowy oparty na prawach człowieka (między innymi na prawie do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego) jest niezgodne z prawem, jeśli wnioskodawcy nie stać na uiszczenie takiej opłaty.
W tym wpisie przyjrzymy się, kiedy można uzyskać zwolnienie z opłaty za wniosek o wizę małżeńską lub partnerską składany z Wielkiej Brytanii. Inne zasady obowiązują dla wniosków o zezwolenie na wjazd (składanych spoza Wielkiej Brytanii) dla małżonków i partnerów, a jeszcze inne dla wniosków o zwolnienie z opłat dotyczących rejestracji dzieci jako obywateli brytyjskich. Te kwestie zostaną omówione w osobnych wpisach.
Oczywiście, wnioski o status osoby osiedlonej na zasadzie łączenia rodzin są bezpłatne. Jednakże wielu wnioskodawców nie jest w stanie spełnić warunków wyszczególnionych w załączniku EU do Przepisów Imigracyjnych (‘Immigration Rules’). Dlatego też często konieczne jest ubieganie się o wizę na podstawie załącznika FM (Family Members), co wiąże się z wysokimi opłatami i dodatkowymi wymaganiami proceduralnymi.
Rodzaje wniosków o wizy partnerskie i małżeńskie, które mogą podlegać zwolnieniu z opłat wizowych
Wnioski o wizy partnerskie oraz małżeńskie opierają się na prawach człowieka, w szczególności na artykule 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który gwarantuje prawo do poszanowania życia rodzinnego i prywatnego. Wnioskodawcy ubiegający się o takie wizy mogą zatem potencjalnie zostać zwolnieni z opłat urzędowych- zarówno z opłaty wizowej, jak i z opłaty na dofinansowanie służby zdrowia (IHS).
Osoby ubiegające się o wizy małżeńskie lub partnerskie muszą spełnić szereg wymogów, w tym: wymóg dobrego charakteru, odpowiedni status imigracyjny w momencie składania wniosku, udokumentowanie związku, spełnienie kryteriów finansowych oraz znajomość języka angielskiego.
Jeżeli wnioskodawca spełnia wszystkie wymogi, może zostać zakwalifikowany na tzw. pięcioletnią ścieżkę do osiedlenia. Oznacza to, że po pięciu latach pobytu w Wielkiej Brytanii na wizie partnerskiej lub małżeńskiej będzie mógł ubiegać się o prawo stałego pobytu. W przypadku niespełnienia niektórych warunków, takich jak wymóg finansowy lub znajomość języka angielskiego, ale przy wystąpieniu szczególnych okoliczności (np. konieczność opieki nad chorym dzieckiem uczęszczającym do szkoły w Wielkiej Brytanii), wnioskodawca może otrzymać wizę w ramach dziesięcioletniej ścieżki do osiedlenia. W takim przypadku będzie on mógł ubiegać się o prawo stałego pobytu po dziesięciu latach pobytu w kraju.
Wytyczne Home Office stanowią, że zwolnienia z opłat wizowych mają zastosowanie do następujących typów wniosków:
Wizy w ramach dziesięcioletniej ścieżki do osiedlenia
Dotyczy to sytuacji, w których wnioskodawcy nie spełniają wymogu finansowego, a jednocześnie istnieją szczególne okoliczności uzasadniające ich pobyt w Wielkiej Brytanii.
Wizy w ramach pięcioletniej ścieżki do osiedlenia, w sytuacji gdy sponsor* otrzymuje określone świadczenia
Dotyczy to m.in. świadczeń takich jak Personal Independence Payment (PIP). W takich przypadkach zamiast spełnienia minimalnego progu dochodowego (obecnie wynoszącego £29,000 rocznie), wystarczy wykazanie, że sponsor* jest w stanie zapewnić odpowiednie utrzymanie wnioskodawcy.
*Sponsor: Osoba będąca obywatelem brytyjskim lub posiadająca status uchodźcy, prawo stałego pobytu, stały status osoby osiedlonej lub tymczasowy status osoby osiedlonej, nadany na podstawie własnego pobytu w Wielkiej Brytanii przed 31 grudnia 2020. Sponsor jest osobą, do której wnioskodawca chce dołączyć w Wielkiej Brytanii, ubiegając się o pozwolenie na wjazd lub pobyt jako małżonek, narzeczony(a), partner cywilny lub partner w związku nieformalnym.
Istnieją przypadki, w których osoby spełniające minimalny próg dochodowy również uzyskały zwolnienie z opłat wizowych, mimo że nie jest to wyraźnie określone w wytycznych Home Office. Każda sprawa jest rozpatrywana indywidualnie.
Kryteria przyznania zwolnienia z opłat wizowych
Osoby ubiegające się o zwolnienie z opłat wizowych muszą wykazać, że nie dysponują wystarczającymi środkami finansowymi na pokrycie kosztów opłaty wizowej. Wnioskodawcę uznaje się za niezdolnego do uiszczenia opłaty, jeżeli on sam oraz jego małżonek, partner lub osoba, która zapewnia mu wsparcie finansowe, nie mają wystarczających środków na dokonanie płatności po zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych oraz potrzeb swoich dzieci.
Wnioskodawcy nie muszą wykazywać, że znajdują się w skrajnym ubóstwie lub są zagrożone ubóstwem.
Home Office, rozpatrując takie wnioski, bierze pod uwagę następujące kwestie:
W jaki sposób wnioskodawca pokrywa koszty zakwaterowania?
Jak pokrywa koszty swoich podstawowych potrzeb życiowych?
Jakie są źródła jego dochodu?
Czy wnioskodawca dysponuje wystarczającym dochodem, po odliczeniu kosztów zakwaterowania i podstawowych potrzeb, aby opłacić wizę?
Czy posiada oszczędności, które można przeznaczyć na pokrycie opłaty wizowej?
Jakie aktywa posiada? Czy może je sprzedać lub w inny sposób zbyć, aby opłacić wizę?
Czy celowo pozbył się środków finansowych, aby uniknąć opłaty wizowej?
Czy dokonał niepotrzebnych i nadmiernych wydatków, takich jak pieniądze wydane na wakacje, hazard lub inne zbędne zakupy?
Jeżeli korzysta ze wsparcia finansowego osoby trzeciej, czy uzasadnione jest oczekiwanie, że ta osoba pomoże w uiszczeniu opłaty?
Podstawowe potrzeby życiowe
Podstawowe potrzeby życiowe obejmują:
Zakwaterowanie (czynsz lub raty kredytu hipotecznego).
Podstawowe rachunki (m.in.koszty wody, gazu, energii elektrycznej).
Wyżywienie i napoje bezalkoholowe.
Odzież i obuwie.
Produkty higieny osobistej, takie jak środki czystości, papier toaletowy czy produkty do prania.
Leki (zarówno bez recepty, jak i te przepisywane na receptę przez lekarza).
Koszty utrzymania relacji międzyludzkich oraz dostępu do życia społecznego, kulturalnego i religijnego.
Dochód
Wnioskodawca powinien dostarczyć dowody potwierdzające wszystkie źródła dochodu, zarówno swojego, małżonka/ partnera, jak i pozostałych członków gospodarstwa domowego, od których otrzymuje wsparcie finansowe. W skład dochodów wchodzą:
Dochody z zatrudnienia lub samozatrudnienia.
Dochody ze źródeł niezwiązanych z zatrudnieniem np. dochód z wynajmu mieszkania.
Świadczenia socjalne lub ulgi podatkowe.
Wsparcie finansowe otrzymywane od rodziny lub przyjaciół.
Wynagrodzenie zmienne, uzależnione od liczby przepracowanych godzin, jest obliczane jako średnia na podstawie dochodów z ostatnich trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku.
Dochody z pracy wykonywanej bez formalnej umowy oraz wynagrodzenie otrzymywane w gotówce również są brane pod uwagę jako źródło dochodu.
Wnioskodawca powinien dostarczyć szczegółowe informacje dotyczące zatrudnienia, w tym wysokość i częstotliwość wynagrodzenia. Należy także przedstawić dowody, takie jak odcinki wypłat, wyciągi z banku, zeznania podatkowe, faktury (w przypadku samozatrudnienia) lub szczegóły dotyczące własnej działalności gospodarczej.
Świadczenia socjalne
Jeżeli wnioskodawca, jego małżonek, partner lub osoba, od której jest on finansowo zależny, otrzymuje świadczenia socjalne, zasiłek rodzinny lub ulgi podatkowe, dochód z tych źródeł jest również brany pod uwagę przy ocenie zdolności do opłacenia wniosku.
Jednak świadczenia przyznawane w celu pokrycia szczególnych potrzeb związanych z długoterminowym stanem zdrowia fizycznego lub psychicznego, lub z niepełnosprawnością, nie są zwykle traktowane jako dochód podczas oceny sytuacji finansowej gospodarstwa domowego. Dotyczy to:
Disability Living Allowance
Personal Independence Payment
Adult Disability Payment (paid by Social Security Scotland)
Child Disability Payment (paid by Social Security Scotland)
Attendance allowance
Armed Forces Independence Payment or Guaranteed Income Payment under the Armed Forces Compensation Scheme
Constant Attendance Allowance, Mobility Supplement or War Disablement Pension under the War Pensions Scheme
Jeśli jednak istnieją dowody na to, że środki pochodzące z wyżej wymienionych świadczeń są wykorzystywane na wydatki luksusowe lub zbędne, mogą one zostać uznane za dochód. W takiej sytuacji Home Office może uznać, że wnioskodawca powinien przeznaczyć te środki na pokrycie opłaty wizowej. Podobnie, jeśli z tych świadczeń zaoszczędzono pieniądze, a ich suma jest wystarczająca do pokrycia opłat wizowych, mogą one zostać uwzględnione jako dostępne środki.
Aktywa
Podczas oceny aktywów wnioskodawcy Home Office bierze pod uwagę następujące elementy:
Gotówkę.
Środki zgromadzone na kontach bankowych, w kasach oszczędnościowych lub na kontach do gier online (w tym kontach zagranicznych), wliczając konta należące do małżonka, partnera lub innego dorosłego członka gospodarstwa domowego, który wspiera finansowo wnioskodawcę.
Inwestycje– mogą to być akcje, udziały czy kryptowaluty (np. bitcoin).
Grunty lub nieruchomości, zwłaszcza te, które nie są obecnym miejscem zamieszkania (np. drugi dom).
Towary przechowywane w celu prowadzenia działalności handlowej lub gospodarczej.
Następujące aktywa nie muszą być deklarowane:
Samochody lub inne pojazdy.
Inne rzeczy osobiste, takie jak telefony komórkowe czy komputery.
Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie, a Home Office może uznać za uzasadnioną sprzedaż konkretnego aktywu w celu pokrycia opłaty wizowej. Decyzja ta zależy od takich czynników jak:
Niedawne nabycie aktywu.
Brak wykorzystywania aktywu przez wnioskodawcę.
Charakter aktywu jako luksusowego lub zbędnego.
Wsparcie finansowe przez osób trzecich
Jeśli wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim lub partnerskim, uwzględniane są wspólne dochody i aktywa obu stron.
Gdy wsparcie finansowe pochodzi od członka rodziny lub przyjaciela, Home Office ocenia, czy uzasadnione jest oczekiwanie, że ta osoba pomoże w pokryciu opłaty wizowej. Brane pod uwagę są następujące kwestie:
Czy osoba wspierająca jest spokrewniona z wnioskodawcą?
Jeśli wsparcie finansowe pochodzi od bliskiego członka rodziny (małżonek, partner, dorosłe dziecko, rodzic lub osoba pełniąca funkcję opiekuna), zazwyczaj uznaje się za uzasadnione oczekiwanie, że taka osoba pomoże w pokryciu opłaty wizowej.
Jak istotne jest wsparcie finansowe zapewniane przez osobę trzecią?
Jeśli koszty ponoszone przez osobę trzecią są minimalne (np. udostępnienie pokoju lub wspólne posiłki), nie należy oczekiwać, aby osoba trzecia pokryła opłatę wizową.
Jeśli wsparcie jest znaczące (np. pokrywanie kosztów wynajmu mieszkania lub regularne wsparcie finansowe), Home Office może uznać, że osoba trzecia przejęła odpowiedzialność za koszty życia wnioskodawcy i może pomóc w opłaceniu opłaty wizowej.
Jak długo osoba trzecia zapewnia wsparcie?
Jeśli wsparcie rozpoczęło się niedawno, można uznać, że nie jest uzasadnione oczekiwanie, aby osoba trzecia pokryła opłatę wizową.
Jeśli wsparcie trwa od dłuższego czasu, np. przez wiele lat, Home Office może stwierdzić, że osoba trzecia przejęła odpowiedzialność za wnioskodawcę i może pomóc w pokryciu opłaty.
Celowe rozporządzanie środkami i wydatki na rzeczy zbędne
Home Office rozpatrzy, czy wnioskodawca, jego małżonek lub partner celowo rozporządzili środkami finansowymi. Może to dotyczyć następujących sytuacji:
Udzielenie wsparcia finansowego lub pożyczek osobom trzecim.
Dobrowolne przekazanie środków członkowi rodziny lub innej osobie.
Spłata długów przed terminem lub zapłacenie więcej niż wymagano.
Zakup przedmiotów osobistych, które nie są niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
Dokonanie wydatków w sposób ekstrawagancki lub nadmierny.
Do wydatków zbędnych zalicza się m.in.:
Opłaty za prywatne szkoły.
Zakup nieruchomości.
Prywatne leczenie medyczne.
Nadmierne opłaty za usługi prawnicze związane z wnioskiem o zwolnienie z opłat lub inną aplikacją imigracyjną.
Zakup luksusowych przedmiotów, takich jak samochody czy wakacje.
Hipoteki i inne koszty związane z drugimi domami.
Nadmierne wydatki na wesela lub inne uroczystości.
Jeśli dowody wskazują, że wnioskodawca (lub osoba, od której zależy finansowo) celowo rozporządził środkami lub aktywami, aby uniknąć pokrycia opłaty wizowej, Home Office może rozważyć odrzucenie wniosku. Podobnie, jeśli wnioskodawca mógłby pokryć opłatę, gdyby nie poniósł wydatków na rzeczy zbędne, takich jak wymienione powyżej, wniosek może zostać odrzucony.
Dobro dziecka
Home Office, rozpatrując wnioski o zwolnienie z opłaty wizowej, ma obowiązek uwzględniać najlepszy interes dziecka wnioskodawcy lub dziecka jego partnera. W takich przypadkach analizowane jest, czy uiszczenie opłaty mogłoby spowodować obniżenie poziomu dobrostanu dziecka lub pozbawić je czegoś, co przyczynia się do jego dobrostanu. Przy ocenie Home Office rozważy, czy opłata wizowa lub opłata za korzystanie z NHS (IHS) wpłynie na:
Możliwość opłacenia opieki nad dzieckiem, jeśli rodzic pracuje.
Potrzeby związane z uczęszczaniem dziecka do szkoły, takie jak koszty wycieczek szkolnych czy mundurków.
Inne rzeczy, które dziecko mogłoby uzyskać dla swojego rozwoju, ale które nie są uznawane za podstawowe. Mogą to byc na przykład książki lub zabawki.
Dowody
Wnioskodawca musi przedstawić dokumenty potwierdzające swoją sytuację finansową, jak również sytuację finansową swojego małżonka lub partnera. Dowody te powinny zazwyczaj przyjmować formę wyciągów bankowych dla wszystkich posiadanych kont oraz zawierać wyjaśnienia dotyczące wszystkich większych transakcji (powyżej £250) oraz regularnych wpływów i wydatków.
To wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za przedstawienie pełnego obrazu swojej sytuacji finansowej. Jeśli jest wspierany przez osobę trzecią, musi również wykazać, że osoba ta nie jest w stanie pokryć kosztów opłaty.
Dowody powinny być aktualne i obejmować 6 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku. Dokumenty starsze niż kilka miesięcy mogą być przydatne do oceny zmian w finansach wnioskodawcy, jednak większe znaczenie mają te potwierdzające obecne okoliczności finansowe.
Wnioskodawca powinien zazwyczaj dostarczyć informacje i dowody dotyczące swoich dochodów, miejsca zamieszkania, rodzaju i adekwatności zakwaterowania, wysokości czynszu/hipoteki lub wkładu w koszty zakwaterowania, a także wydatków na takie rzeczy jak żywność i rachunki za media. Informacje te powinny być poparte niezależnymi dowodami, takimi jak odcinki wypłat, wyciągi bankowe, umowy najmu oraz rachunki za media. Charakter przedstawionych dowodów będzie różny w zależności od indywidualnych okoliczności wnioskodawcy.
Wnioskodawcy, którzy mają niewiele dowodów, mogą złożyć oświadczenie, w którym opiszą, jak się utrzymują, gdzie mieszkają oraz w jaki sposób zaspokajają swoje podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie i ubrania.
Jak złożyć wniosek
Wnioski o zwolnienie z opłaty wizowej są składane online, za pomocą formularza elektronicznego, przed złożeniem wniosku o wizę małżeńską lub partnerską. Proces ten jest oddzielny i niezależny od procedury wizowej.
Status imigracyjny podczas rozpatrywania wniosku o zwolnienie z opłaty wizowej
Gdy wnioskodawca składa wniosek o zwolnienie z opłaty wizowej przed wygaśnięciem ważności swojego prawa pobytu w Wielkiej Brytanii, prawo to automatycznie przedłuża się na czas rozpatrywania wniosku. Kwestia ta jest uregulowana w sekcji 3C przepisów imigracyjnych (Immigration Rules).
Prawo pobytu na mocy sekcji 3C
Niezależnie od tego, czy wniosek o zwolnienie z opłaty zostanie przyznany, czy odrzucony, wnioskodawca korzysta z prawa pobytu na mocy sekcji 3C, jeśli spełnione są następujące warunki:
Wnioskodawca miał ważne pozwolenie na pobyt w momencie złożenia wniosku o zwolnienie z opłaty.
Wnioskodawca złożył ważny wniosek o pozwolenie na pobyt w ciągu 10 dni roboczych od daty decyzji dotyczącej zwolnienia z opłaty.
Składając wniosek o zwolnienie z opłaty, wnioskodawca zadeklarował, że zwolnienie z opłaty zostanie wykorzystane we wniosku o wizę małżeńską lub partnerską.
Złożenie kolejnego wniosku o zwolnienie z opłaty w ciągu 10-dniowego okresu nie przedłuży prawa pobytu na mocy sekcji 3C.
Pozytywna decyzja w sprawie wniosku o zwolnienie z opłaty wizowej
Jeśli wniosek o zwolnienie z opłaty zostanie zatwierdzony, wnioskodawca otrzyma unikalny numer referencyjny (URN), który należy podać przy składaniu wniosku o wizę małżeńską/ partnerską.
Wniosek o wizę małżeńską/ partnerską musi być złożony w ciągu 10 dni roboczych od daty decyzji o zwolnieniu z opłaty wizowej. Po złożeniu wniosku wnioskodawca musi umówić się na wizytę w Service and Support Centre (SSC) w ciągu 17 dni roboczych. Jeśli wnioskodawca nie złoży wniosku w wyznaczonym czasie, może być konieczne złożenie nowego wniosku o zwolnienie z opłaty. Jeśli prawo do pobytu wnioskodawcy wygasło w międzyczasie, może stać się osobą przebywającą nielegalnie.
Negatywna decyzja w sprawie wniosku o zwolnienie z opłaty wizowej
Przed odrzuceniem wniosku urzędnicy Home Office mogą skontaktować się z wnioskodawcą, aby uzupełnić brakujące dowody lub informacje.
W przypadku odrzucenia wniosku status wnioskodawcy zależy od tego, czy posiadał prawo pobytu w momencie składania wniosku:
Wnioskodawcy z ważnym prawem pobytu: muszą złożyć wniosek o wizę małżeńską/ partnerską i uiścić opłatę w ciągu 10 dni roboczych, aby nie stracić prawa do legalnego pobytu.
Wnioskodawcy bez ważnego prawa pobytu: mogą złożyć nowy, lepiej udokumentowany wniosek o zwolnienie z opłaty.
Fałszywe lub niekompletne informacje
Wnioskodawcy, którzy nie ujawnią w pełni swoich okoliczności finansowych lub podadzą fałszywe informacje we wniosku o zwolnienie z opłaty, mogą napotkać poważne konsekwencje, w tym:
Odrzucenie obecnych lub przyszłych wniosków wizowych.
Przekazanie sprawy do działań egzekucyjnych, co może skutkować aresztowaniem i wydaleniem z kraju.
Wnioskodawcy powinni upewnić się, że wszystkie informacje podane w ich wnioskach są dokładne i kompletne, aby uniknąć takich konsekwencji.
Comments